آشنایی با عملکرد پیاز زعفران و نحوه گل دهی آن

مشخصات زعفران زراعی

زعفران زراعی گیاهی است علفی ، دائمی و دارای ساقه زیرزمینی ( بنه ) که در بین کشاورزان به « پیاز زعفران » مشهور است . در رأس پیازها بسته به درشتی و شادایی آنها از ۱ الی ۴ جوانه رأسی دیده می شودکه تولید گل و برگ می کنند . پیاز زعفران به فاصله کمی بعد از گلدهی از بین می رود . پیازهای جدید اغلب در بالای پیازهای قبلی بوجود می آید و به همین دلیل پیازهای جدید به سطح خاک نزدیک می شوند . ریشههای زعفران ، افشان و کوتاه بوده و به خاکی با عمق مناسب ، و حاصلخیز و سبک نیاز دارد . زعفران اصل با پوشش گل از سه کاسبرگ و سه گلبرگ همرنگ بنفش تشکیل شده است و تشخیص آنها از یکدیگر مشکل است .

هرگل سه عدد پرچم زرد رنگ را در خود جای داده است .

تخمدان گل زعفران در چند سانتیمتری سطح خاک قرار دارد . خامه ، میله باریک و بلندی است که از روی تخمدان بیرون می آید و در انتها به سه کلاله قرمز رنگ ختم می شود . قسمت ارزشمند و مورد استفاده زعفران ، همین کلاله سه شاخه برگها معمولاً بعد از گلها ظاهر می شود ؛ مگر آنکه زعفران را زود آب دهند که در این صورت برگها مستقیماً از روی پیاز خارج می گردد و فاقد ساقه هوایی است . مجموعه برگها و گلهای مربوط به یک جوانه رأسی در داخل یک پوشش غلاف مانند ( چمچمه دو کفهای سفیدرنگ ) قرار دارد . وظیفه این پوشش حفاظت از اندامهای رویشی و زایشی میباشد . چمچمه اولین اندامی است که سطح خاک را می شکافد از خاک بیرون می آید.